در سال ۱۹۳۷ شرکت جنرال موتورز شروع به ارایه جعبه‌دنده‌های نیمه خودکار کرد که آن را "جعبه دنده خودکار ایمنی" یا AST نامید. در این سیستم انتقال قدرت از کلاچ اصطکاکی استفاده می‌شد و همچنین چهار دنده رو به جلو از مجموعه چرخ‌دنده سیاره‌ای جنرال موتورز در آن تعبیه شده بود. کادیلاک (Cadillac) و الدزموبیل (Oldsmobile) در اواخر دهه ۳۰ میلادی از جعبه دنده ATS استفاده می‌کردند، البته بیوک (Buick) نیز برای مدت کوتاهی از جعبه دنده ATS بهره برد. عمر جعبه‌دنده‌ی ATS بسیار کوتاه بود و خریداران این خودروها اصلاً معتقد نبودند که با وجود این جعبه دنده وضعیت رانندگی بهتر و لذت بخش‎تر خواهد شد. در سال ۱۹۴۱ جعبه دنده Hydra – Matic با قیمت ۵۷ دلار یکی از آپشن‌‏های محبوب خودروها برای خریداران بود به این دلیل که رانندگان از کلاچ برای تعویض دنده استفاده نمی‌کردند. بر خلاف جعبه ‌دنده‌های خودکار امروزی، حالت پارک در این جعبه دنده وجود نداشت. در عوض هنگامی که راننده، گیربکس را در حالت دنده عقب قرار می‌داد و موتور را خاموش می‌کرد، به نوعی حالت پارک فعال می‌شد و مانع از حرکت اتومبیل می‌شد. این سیستم را می‌توان نمونه باز طراحی شده جعبه دنده ATS اطلاق کرد. این سیستم انتقال قدرت بسیار موفق عمل کرد به صورت انبوه و تجاری سازی تولید شد.